قیر
قیر ماده ای از نوع هیدروکربن متراکم، بسیار چسبناک و برگرفته از مشتقات نفت است که اغلب در پالایشگاه های نفت تولید می شود. به لحاظ ظاهری، قیر استاندارد به رنگ سیاه تا قهوه ای بسیار تیره و همچنین خمیری شکل است. قیری استاندارد است که در ترکیبات شیمیایی مانند سولفید کربن و تتراکلرید کربن به صورت کامل حل میشود. قیر در دمای محیط به صورت جامد می باشد و با افزایش دما تغییر شکل داده و به حالت خمیری و پس از آن مایع میشود. قیر استاندارد، به علت وجود دو خاصیت مهم از جمله، نفوذناپذیری در برابر آب و چسبندگی بسیار بالا، کاربردهای بسیاری دارد. این ماده از 2 درصد اکسیژن،11 درصد هیدروژن و 87 درصد کربن تشکیل شده است. کاربرد قیر عمدتاً در عایق کاری رطوبت و ساخت آسفالت می باشد.

به صورت کلی قیرها بر اساس فاکتورها و پارامترهای مختلفی، دستهبندی شده و از تنوع بالایی نیز برخوردارند. در حقیقت قیرها با پایه نفتی، به سه دسته عمده زیر تقسیم میشوند:
قیرهای محلول مانند قیرهای MC، RC، SC
قیرهای امولسیونی مانند قیرهای CMS، CRS، CSS
قیرهای خالص مانند قیرهای با درجه نفوذ مثل 70-60 و قیرهای PG مانند 30-75
لازم به ذکر است که هر کدام از این موارد، قابلیتها و کاربردهای متفاوتی داشته و در موقعیتهای متفاوتی مورد استفاده قرر میگیرند. درست است که انواع قیر ها از نظر فاکتورهای مختلفی باهم تفاوت دارند؛ با اینجال اما مهمترین مشخصات فنی آنها را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد:
گرانروی Viscosity
میزان کشش Ductility
درجه نفوذ Penetration
نقطه اشتعال Flash Point
نقطه نرمی Softening Point
وزن مخصوص Specific Gravity
حلالیت یا درجه خلوص قیر Solubilit
نقطه شکست Fraass Breaking Point
اثر حرارت و هوا روی قیر Thin Film Over Test
و…
از مهمترین کاربردهای قیر طبیعی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
کشاورزی
صنعت بازیافت
راه و جادهسازی
صنعت حملونقل
صنعت ساختمانسازی
استفاده به عنوان سوخت
عایقبندی تجهیزات مختلف
استفاده در صنایع کک سازی
استفاده در صنایع ایزولاسیون مانند صنعت نفت و گاز
و…
