وایت اسپریت
حلالهای وایت اسپریت ترکیباتی هیدروکربنی هستند که از برش نفت سفید (کروزن) تولید می شوند. از جمله این ترکیبات می توان به حلالهای ۴۰۰، ۴۰۲، ۴۰۳ ،۴۰۶ و ۴۱۰ اشاره نمود. این مواد در ترکیب خود دارای ترکیبات آروماتیک و ترکیبات خطی هیدروکربنی هستند که با توجه به درصد ترکیبات آروماتیک موجود دارای خواص و بوی مخصوص به خود می باشند. این حلالها بر اساس میزان درصد ترکیبات آروماتیک موجود به دو دسته آروماتیک بالا و آروماتیک پایین تقسیم میشوند. در بین انواع حلالهای وایت اسپریت، حلال ۴۰۲ اهمیت و کاربردهای ویژهای دارد. این حلال دارای کاربردهایی میباشد که مهمترین آنها را میتوان در حلال رنگهای روغنی دانست که بر دامنهی کاربردهای آن افزوده است زیرا رنگهای روغنی در موارد زیادی چون نقاشی ساختمان، ماشین و … کاربرد دارد.

حلال ۴۰۲ جزئی از وایت اسپریتهاست که در دسته آروماتیک پایین قرار میگیرد. مولکولهای موجود در این حلال مخلوطی از هیدروکربنهای ۷ تا ۱۲ کربنه آلیفاتیک و آلیسیلیک می باشد که حلالیت آن در آب به شدت پایین است و آستانه بویایی در محدوده ۵/۰ تا ۵ میلیگرم بر متر مکعب دارد. به طور کلی ویژگیهای حلال ۴۰۲ به صورت زیر خلاصه میشود:
· این حلال دارای بویی ملایم است.
· قابلیت انحلال در آب را ندارد.
· مایعی شفاف و بدون رنگ است.
· قابلیت اشتعال دارد.
· باعث خورندگی نمی شود.
· پایداری
· مای جوش ۱۵۰ تا ۲۰۰ درجهی سانتیگراد
· بالا بودن سرعت تبخیر
اسامی مختلف حلال ۴۰۲
حلال ۴۰۲ با اسامی دیگری نیز معرفی میشود که برخی از آن ها عبارتند از:
· وایت اسپریت
· حلال معدنی
· جایگزین تربانتین
· تینر رنگ
· تینر روغنی
حلال ۴۰۲ میتواند با هر کدام از این نامها نیز معرفی شود.
